Salinas

Vandaag zouden we vertrekken uit het watertekort gebied en zullen we
het grootste gedeelte van de Big Sur gaan rijden. Dus raapten we ons
boeltje weer bij elkaar en gingen we de highway weer op. Maar we
gingen natuurlijk niet weg zonder een lekkere cappucino french
vanilla. We reden dan ook lekker weg zo, de kust tegemoet.

En op de weg naar de kust toe zagen we al dat de wolken weer precies
voor de bergen stopten. Dus zo reden we van de blauwe lucht de
bewolkte lucht in. Maar dit leverde ook hele mooie beelden op. Want de
wolken hingen soms zo laag, dat je ze soms over de weg zag 'scheren'.
Daarna reden we wat hoger gebied in. En dat merkte je ook gelijk aan
de weg want we reden van de ene haarspeldbocht in de andere. We kwamen
op een gegeven moment zo hoog, dat we boven de wolken zaten. En dat
was een raar gezicht kan ik je vertellen. Want normaal zie je zoiets
alleen in een vliegtuig. Dus daar hebben we dan ook mooie foto's van
genomen en reden we weer verder de Big Sur op, die heel rijk is aan
vershillende omgevingen. En na weer een tijdje gereden te hebben
kwamen we aan bij het strand. Nouja, we reden erlangs en keken er op
neer want het lag eerst zo'n 70 meter onder ons. Maar helaas was het
privé terrein dus konden we onze plannen om even een frisse duik in
deze prachtige zee te nemen vergeten.
En we reden weer verder, inmiddels al op zoek naar een slaapplek. Maar
die vonden we vooralsnog niet want elke camping zat nogal vol. Maar
toen kwamen we bij een camping die nog wel een plekje had: een cabin,
voor zo'n 270 dollar. Wij sloegen maar beleefd af en reden weer
verder. We hadden nu als plan om een motel te vinden want een camping
ging niet meer lukken. We besloten dan ook om naar het redelijk grote
plaatsje Salinas te rijden. Het duurde wel een tijdje voordat we daar
waren omdat de stoplichten op de weg ernaartoe heel weinig auto's
doorlieten. Maar uiteindelijk kwamen we er en begon onze zoektocht
naar een motel. En dat was een zoektocht die nogal wat langer duurde
dan we verwacht hadden. En gingen we alvast wat eten bij, hoe raad je
het: Subway. En na deze korte onderbreking zetten we onze zoektocht
weer voort. We hadden net het feit geaccepteerd om een nieuwe
motelketen uit te proberen totdat we erachter kwamen dat alles vol
was. En toen kwam ik met het idee om eens de grote highway op te
rijden om daar wat te vinden. En net nadat we de highway op waren
gereden zagen we al 3 motels staan. Maar we mistten de afslag vanwege
de af en toe slechte en onduidelijke Amerikaanse infrastructuur. Maar
uiteindelijk kamen we er en besloten we deze keer eens voor een
Western Inn te kiezen en checkten we in. We liepen naar onze kamer,
deden de deur open, en wistten dat we de goede keuze hadden gemaakt om
voor dit Motel te kiezen. We hadden namelijk 2 kamers. Allebei met
tweepersoonsbed en eigen tv. Lekker lux dus. Maar helaas maar voor een
nachtje. Omdat we al bij de Subway hadden gegeten hoefden we helemaal
niets meer te doen en konden we compleet relaxen.

Tot morgen dan rijden we naar Half Moon Bay